You are currently browsing the monthly archive for Δεκέμβριος 2008.
Η Γέννηση του Χριστού (εικόνα στην εκκλησία Παναγίας Χρυσοπολίτισσας στη Λάρνακα).
Αγ. Ιωάννου Δαμασκηνού (μεταξύ 650-753), «Κανών εις την Χριστού γέννησιν». (Χειρογράφηση του αείμνηστου φίλου, εξαίρετου ποιητή και εκπαιδευτικού, Θεοδόση Νικολάου, ο οποίος έζησε και δημιούργησε στη Λάρνακα κατά τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του).
Η Γέννηση του Χριστού (απεικόνιση στο ξυλόγλυπτο τέμπλο της εκκλησίας Αγίου Λαζάρου στη Λάρνακα. Σχέδιο με πενάκι, του αγγλικανού ιερέα Idwal Brian Bessant, αρχές δεκαετίας 1980).
Τον Ιούνιο του 1926 με την ευκαιρία επίσκεψης στη Λάρνακα αγγλικού πολεμικού πλοίου δεξιώθηκαν στο English Club Λάρνακας τους αξιωματικούς. Η φωτογραφία λήφθηκε στην αυλή της λέσχης ύστερα από αγώνες τέννις των κυριών, μελών.
Στην πρώτη σειρά (από αριστερά): 1. Πωλίνα (Βαλδασερίδη) Πιερίδη, 2. Έλλη (Βαλδασερίδη) Οικονομάκη (;), 5. Κλειώ (Βαλδασερίδη) Μαντοβάνη, 6. Arta Baldassare, 6. Μαργαρίτα Αχίλλη (;)
Στη δεύτερη σειρά, τέταρτος ο Πήτερ Μαντοβάνη.
Οικογενειακή αναμνηστική φωτογραφία από τους γάμους (γύρω στα 1905) του γιατρού Φίλιππου Γρηγ. Λυσιώτη, από τη Λάρνακα, με τη Μαρία Χατζηπαύλου, κόρη του λεμεσιανού οινοβιομήχανου και πολιτικού παράγοντα Δημοσθένη Χατζηπαύλου.
Οι οικογένειες των νεονύμφων παρουσιάζονται “ισοζυγισμένες”: αριστερά εκείνη του γαμβρού και δεξιά η (πολυπληθέστερη) οικογένεια της νύμφης.
Οι γονείς: Παπά Γρηγόριος Λυσιώτης (ιερέας Αγίου Λαζάρου για περίπου μισό αιώνα) και η σύζυγός του Μαργαρώνα. Δημοσθένης Χατζηπαύλου (1845-1915) και η σύζυγός του Ελένη Μιχαήλ Λοϊζίδου (εμπόρου από τη Λάρνακα).
Από αριστερά (όρθιοι): Κοσμάς Γρηγ. Λυσιώτη (1871-1948), δάσκαλος με μεγάλη εκπαιδευτική συνεισφορά στην πόλη, η σύζυγός του Αγγελική Γλυκερίου Λοϊζου και η αδελφή της Μαρία Λοΐζου, δασκάλα. Από πλευράς οικογένειας Χατζηπαύλου: τα δύο αδέλφια και οι άλλες τέσσερις αδελφές της νύμφης ― η τελευταία με τον σύζυγό της.
Τα τρία παιδάκια της φωτογραφίας είναι του Κοσμά και της “ωραίας Αντζέλικας”, όπως ήταν γνωστή στους οικογενειακούς κύκλους: Κλέαρχος, Ξάνθος, Νίκος ―με έντονη κατοπινή εμπορική δραστηριότητα. Ειδικότερα ο Ξάνθος Λυσιώτης (1898-1987) διακρίθηκε και ως αξιόλογος λυρικός ποιητής.
Τρεις γνωστοί πολίτες της Λάρνακας σε καφενείο της πόλης (κατά τη δεκαετία του 1930).
Από αριστερά: 1. Δημήτριος Διανέλλος (1889-1950), καπνοβιομήχανος και ευεργέτης της Λάρνακας, 2. Μιμής Βοντιτσιάνος (έμπορος), 3. Νεοκλής Γ. Κυριαζής (1877-1956), γιατρός, συγγραφέας, ιστοριοδίφης και για μεγάλη περίοδο εκδότης του περιοδικού Κυπριακά Χρονικά (1923-1937).
Ο Μητροπολίτης Κιτίου Νικόδημος Μυλωνάς πέθανε στην εξορία, στις 13 Σεπτεμβρίου 1937. Ο Πεζοπορικός Όμιλος Λάρνακος τιμώντας τα έντεκα χρόνια από το θάνατό του οργάνωσε πολιτικό μνημόσυνο του ιεράρχη του, με την ευκαιρία του οποίου κυκλοφόρησε και ειδικό φυλλάδιο (17 Οκτωβρίου 1948).
Δύο ερασιτεχνικές φωτογραφίες της Λάρνακας από τις γιορτές της Κυριακής του Κατακλυσμού, Ιούνιος 1931 (Φωτογραφίες Στέφανου Χ. Σταυρίδη)
Βαρκάδα με «ζορνέδες και νταούλια»
Η Λάρνακα τη νύκτα (πανοραμική φωτογραφία)
Ο κυπριακής καταγωγής ζωγράφος και καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Γιώργος Μαυροΐδης (1913-2003) γεννήθηκε στον Πειραιά όμως έζησε τα παιδικά του χρόνια στη Λάρνακα. Το σπίτι της οικογένειας βρισκόταν στον παραλιακό δρόμο της πόλης (στη φωτογραφία του 1925 το σπίτι διακρίνεται στο κέντρο, με τη σημαία).
Ο Μαυροΐδης ποτέ δεν ξέχασε τη Λάρνακα. Το 1985 θυμόταν:
“Όλο την Κύπρο σκέφτομαι, με βασανίζει η μνήμη της. Είμαι από θάλασσα, τη Λάρνακα και λάρναξ, ξέρετε, σημαίνει τάφος. Τη λέγαμε Σκάλα εμείς, μεγάλη πόλη τότε, λαμπρή, με όλα τα κονσολάτα. Τώρα την ανασυνθέτω από διηγήσεις φίλων. Μάλιστα μια μαθήτριά μου βρήκε και φωτογράφισε το πατρικό μου σπίτι: το περιβόλι με τα πανύψηλα τείχη που έκρυβαν τα πάντα. Είδα πως μια μεριά έχει γκρεμιστεί για χάρη του δρόμου.
Σπίτι διχασμένο σαν πικρή μικρογραφία της Κύπρου…”
Πρώτη σειρά (από αριστερά): 1. …, 2. Ερασμία Ερωτοκρίτου, 3. Οδυσσέας Ευρυβιάδης (Σχολικός έφορος)
Δεύτερη σειρά: 1. Γιάννης Χριστοδουλίδης, 2. Θεανώ Μαρκαντώνη (Ματσολού), 3. Χριστόδουλος Ιακωβίδης, 4. Παρασκευή Ιωάννου, 5. …, 6. Κοσμάς Λυσιώτης, 7. Αναστασία Σωζομένου, 8. Χαρίδημος Ιερωνυμίδης, 9. Θεοδώρα Μαυρουδή.
Τρίτη σειρά: 1. Λουκής Παπαδάκης, 2. Αθηνά Στ. Οικονομίδου, 3. Ζωή Κονταρίνη, 4. …, 5. Μαρίτσα Λοΐζου, 6. …, 7. Πολύμνια Σαββίδου, 8. Θωμάς …, 9. Θεοδώρα Ιωαννίδου, 10. Ιωάννα Χαραλάμπους.
Τέταρτη σειρά: 1. Σωτήριος Σχολάριος, 2. Ευγενία Γεωργιάδου (Χατζημάρκου), 3. Δημητράκης Γεωργιάδης, 4. Ελενίτσα Κολοκασίδου, 5. …, 6. Αλεξάνδρα Μαρκαντώνη (Ματσολού). 7. Όλγα Χατζημιχαήλ, 8. Ευγένιος Μαρκαντώνης.
Τηλεγράφημα παραγόντων της ΕΠΑ, από τη Χάιφα, ημερομηνίας 22 Δεκεμβρίου 1945, προς τον Μήτσο Καρεμφυλάκη στη Λάρνακα, μέλος του Συμβουλίου του Σωματείου, και ενημέρωσή του ότι η ΕΠΑ νίκησε σε ποδοσφαιρικό αγώνα την ισραηλινή ΧΑΠΟΕΛ με τέρματα 4-3.
Η «μοναδική εν Κύπρω» βιομηχανία επεξεργασίας δερμάτων η οποία είχε ιδρυθεί το 1936 και λειτούργησε από τις αρχές του 1937. Οι εγκαταστάσεις της βρίσκονταν σε παραλιακό σημείο στο ανατολικό άκρο της Σκάλας. Σε εφημερίδα, ημερομηνίας 27 Ιανουαρίου 1937), διαβάζουμε:
“H Bυρσοδεψία Λάρνακος αρχίζει την λειτουργίαν της από της προσεχούς εβδομάδος. Ήδη εισήχθησαν 10,000 δέρματα βωδιών εξ Iνδιών προς κατεργασίαν και φθάνουν εξ Aιγύπτου μεθαύριον Πέμπτην δύο ειδικοί βυρσοδέψαι. H Bυρσοδεψία Λάρνακος θα απασχολήσει κατ’ αρχάς τριάκοντα εργάτας”.
(Διαφήμιση γύρω στα 1960)
ΛΑΡΝΑΚΑ 