Mια από τις σημαντικότερες μορφές του κυπριακού ποδοσφαίρου, της περιόδου από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έως και τον Απελευθερωτικό Αγώνα, ο Γεώργιος (Κόκος) Χειμωνίδης (1918-1998), από την τρυφερή ηλικία των 16 χρόνων συμμετείχε ως τερματοφύλακας στην ομάδα Α΄ κατηγορίας της ΕΠΑ και δύο χρόνια αργότερα συνέχισε τη λαμπρή αθλητική σταδιοδρομία του στην ομάδα του ως η ψυχή της επιθεσής της. Ο Κόκος Χειμωνίδης με τη γλυκύτητα του χαρακτήρα του, την παροιμιώδη ευγένεια και αθλητοπρέπειά του, αλλά και το αδιαμφισβήτητο ποδοσφαιρικό ταλέντο του, αγαπήθηκε όσο λίγοι αθλητές της εποχής του.

Μικρό δείγμα αυτής της αγάπης και εκτίμησης εκφράζεται και στο ακόλουθο απόσπασμα, από κείμενο του γνωστού αθλητικογράφου Πάμπου Αβρααμίδη, δημοσιευμένο σε κυπριακό περιοδικό τον Αύγουστο του 1957 :

«Εξαίρω την προσήλωση του μεγάλου άλλοτε κυνηγού μας, του διεθνούς Χειμωνίδη στο ποδόσφαιρο και την απέραντη αγάπη του προς την ομάδα του, που την είχε ανεβάσει κάποτες, στα παλιά καλά του χρόνια, στους εφτά ουρανούς.

Έγκλειστος στα πολιτικά κρατητήρια για κάμποσο καιρό  παρακολουθούσε με σπαραγμό ψυχής την αδυναμία της ΕΠΑ να κρατηθεί ανάμεσα στις μεγάλες ομάδες και, όταν με το καλό απελευθερώθηκε, παρά τα χρόνια του και τα γκρίζα μαλλιά, ξαναφόρεσε την μαυροκίτρινη φανέλλα του και ήρθε αρωγός έστω και την τελευταία στιγμή. Και διεπιστώσαμε με θαυμασμό πως αν από το γερόλυκο Χειμωνίδη έλειπε η παλιά σβελτάδα και το μπρίο που τα είχε σχεδόν πάντα …μονοπώλιο, δεν υστέρησε σε μεγάλη ψυχή, που παρουσιάσθηκε μπροστά στους έκπληκτους θεατές μας σ’ όλη της την μεγαλοπρέπεια.

Ο Χειμωνίδης θα παραμείνει σύμβολο μεγαλοψυχίας και καρτερικότητας ανάμεσα στους ποδοσφαιριστές μας και η συμπαθητική μορφή του θα πρέπει να αποτελέσει το στόλισμα μιας ένδοξης σελίδας της Κυπριακής Ποδοσφαιρικής ιστορίας».